21 april 2022
Blog n.a.v. de integratiecolleges over groene theologie
Schepper, hier heeft U Uw schepping terug. Of wat er van over is..
‘Denken om te dienen’ is het motto van de TUA. Dat is ook de inzet van de jaarlijkse integratiecolleges waar zowel studenten als hoogleraren aan deelnemen. Deze week was het weer zover. Ditmaal dachten we na over Gods schepping. En dan met name hoe we als kerk de in barensweeën verkerende schepping kunnen dienen. Oftewel: groene theologie in actie.
Groene theologie, zegt u? Ja, mijn eerste gedachten waren ook ronduit sceptisch bij het horen van dat woord. Probeert de kerk met het toevoegen van een fancy bijvoeglijk naamwoord aan de moeder van alle wetenschappen, weer eens maatschappelijk relevant te zijn? Wordt dit de Nederlandse versie van de Amerikaanse Black Lives Matter-beweging? Of leidt de kerk aan een ondoenlijk messiascomplex? Aan de andere kant ontgaat mij het nieuws over de schepping ook niet. En wil ook ik iets voor Hem en Zijn schepping doen. Maar hoe en wat dan? Gelukkig is gebleken dat we ook als het gaat om de ‘groene theologie’ niet niets anders kunnen dan terugvallen op Gods Woord en Zijn genade.
Zo blijkt Zijn Woord ook voor mij deze dagen als spiegel gewerkt te hebben. Sceptisch zijn over ‘groene theologie’? Hoe heb ik het gedurfd? Natuurlijk, over hoe we het beestje noemen zullen we het vast nog eens hebben. Maar moge ik, mogen we, genade in Gods ogen vinden dat niet enkel meer ons heil centraal zal staan, maar Zijn gehele schepping en ál wat daarin leeft. Hoe rijk is namelijk Zijn Woord wel niet als het gaat om Zijn schepping en de opdracht die wij al vanuit de eerste hoofdstukken van de Bijbel meekrijgen om voor haar zorg te dragen. Dan verdwijnt het scepticisme als sneeuw voor de zon als Zijn Licht onze gedachten doet vernieuwen.
Leuk en aardig dat ‘mijn sneeuw’ verdwenen is, maar in de wereld verdwijnt de sneeuw letterlijk. Wat kunnen we daarvan dan nog zeggen als theologen op dagen als deze? Ook wat dat betreft biedt Gods Woord ons troost. Een stukje christelijk realisme. Ja, we leven in een in zonde gevallen wereld. Dat zien we overal om ons heen. En ook jij en ik zijn daar debet aan. Maar we mogen ook weten dat het Pasen is geweest. Onze Heer leeft en Zijn Evangelie klinkt.
Daarmee klinkt Zijn Evangelie ook door in de ‘groene theologie’. En maakt dat van ‘groene theologie’ geen wet, maar theologie. En deze theologie is niet alleen maatschappelijk relevant, maar theocentrisch relevant. En dan doen niet alleen maar onze eigen gekleurde mensenlevens ertoe, maar de ganse schepping, Zijn schepping. En dan hoeft de kerk ook niet als redder op te treden, maar mag zij haar werk doen onder Zijn vleugels.
Paul van der Wiel, bachelorstudent
