7 februari 2023
Integratiecolleges 2023: leven, werken en studeren voor Gods aangezicht
Vorige week mochten wij als TUA-gemeenschap de jaarlijkse en tevens tweedaagse integratiecolleges meemaken. Dit jaar was het thema dat centraal stond, en waar wij maar liefst acht colleges over mochten ontvangen: “Wie ben ik eigenlijk? Mens-zijn voor Gods aangezicht”. Dit nogal modern – en dan doel ik vooral op het eerste deel – aandoende thema werd vanuit verschillende deskundige hoeken op een diepe en verrijkende manier aangedragen. Vanuit al onze huizen stroomden we naar de TUA om uiteindelijk met zowel de bachelor- als de masterstudenten te belanden in de collegezaal. Mij bekroop een gevoel van gezamenlijkheid en de essentie van de TUA-gemeenschap manifesteerde zich voor mijn ogen. Professor Selderhuis mocht, omdat onze rector last had van te veel auto’s op de weg, aftrappen met schriftlezing en gebed. Net toen onze ex-rector wilde beginnen, trad professor Kater toch nog binnen, maar die stopte zijn paperassen maar weer in zijn tas. Niet omdat hij geen zin had, maar omdat professor Selderhuis er al helemaal klaar voor stond. Na de opening volgden de verschillende colleges waarbij ik – dat begrijpt u allen – niet stuk voor stuk uitgebreid stil ga staan. Uit de schatten die tot opbouw over ons uitgegoten werden zal ik hieronder een paar duiten halen.
Direct na de start was het de eer aan dr. Versluis om af te trappen met het eerste college dat ging over God en mens in Psalm 8. Met precisie schilderde hij voor ons dat Psalm 8 duidelijk maakt dat antropologie Coram Deo ontstaat en relationeel van aard is. Na deze eerste lezing was ook direct de koffiepauze. Studenten en onderwijzers stroomden van de trap de mensa in om aldaar met elkaar te praten, te lachen, te eten; mens te zijn. Na lijnen uit het Oude Testament volgde onze docent drs. Van den Os met woorden over de ellendige en tegelijk verloste mens in het Nieuwe testament. Dr. Van ’t Spijker nam van hem het stokje weer over en we weten het: bij Van ’t Spijker gegarandeerd een preek. Dit keer een preek over de mens Gods die laat zien wie de mens is in Christus; getuigend leven voor Gods aangezicht. Prof. Selderhuis nam ons vervolgens – inmiddels in de aula – mee naar wie anders dan, uiteraard, Luther en Calvijn. De eerste dag werd afgesloten met een fascinerend inkijkje in het leven van J.S. Bach met aan het einde een luisterrijk muziekstuk.
Net als op de eerste bracht ook de tweede dag ons veel bij over het thema en aangezien onze rector vandaag geen last van file had mocht hij na de opening aanvangen met een college over de mogelijkheid van schoonheid in gebrokenheid. Dr. Steensma nam ons daarna mee in de gedachtewereld van Oliver O’Donovan en de zaken die hij ons leert over de mens als moreel subject. Als enige niet behorende tot de TUA-arbeidskrachten had drs. Rudy Ligtenberg de eer de rits colleges af te sluiten met een college over het mensbeeld in recente literatuur. In zijn verhandeling lag de nadruk op romanschrijvers die de gereformeerde gezindte kozen als achtergrond voor hun publicatie.
Dit waren enkele duiten van de met elkaar beleefde dagen. Ongetwijfeld vallen er meer dingen te zeggen over Bijbelteksten die we lazen; de voedzame en goed verzorgde lunch; zinvolle gesprekken die we voerden; vragen die we stelden en prachtige liederen en psalmen die we zongen. Echter: de spits was voor mij het besef te leven, te werken en te studeren voor Gods aangezicht, want wie ik ook ben, hier gaat het om: dat Hij mij kent en dat ik van Hem, mijn God, ben.
Arend Beens, bachelorstudent
