25 april 2024
Mijn bezoek aan de Banner of Truth-conferentie
‘What is man, that thou art mindful of him?’
Maandagmorgen 15 april om 4:45 uur stapten we in de auto richting Calais, om vanaf daar over te varen naar Dover, Engeland, voor de Banner of Truth-conferentie. Na een overvaart in stormachtig weer kwamen we aan en konden we noordwaarts doorrijden naar de locatie van de conferentie, Yarnfield. Eenmaal aangekomen konden we direct aanschuiven bij een heerlijk verzorgde maaltijd, iets waar wij tijdens de rest van de conferentie in de ochtend, middag en avond steeds van konden genieten.
Na de maaltijd plaatsten we ons met broeders vanuit de gehele wereld onder het Woord – dit verwoordt ongeveer de toedracht van de hele conferentie. De lezingen starten met het zingen van een psalm en een gebed, daarna werden vanuit de Schrift vormende, imposante en stichtende boodschappen gepredikt.
Een vraag die een theologische doordenking vraagt, is: What is man? Dit was ook het thema van de conferentie. Vanuit verschillende perspectieven werd er naar antwoorden gezocht op deze vraag. Wat ik merkte bij de lezingen was dat ze gericht waren op het hart. De lezingen gaven stof tot denken, maar raakten ook helemaal mezelf. Dit merkte ik ook aan de sfeer tijdens de conferentie: die was open en eerlijk. Of, zoals iemand zei: ‘Ik voel mij tussen deze mensen thuis, want het zijn kleine mensen, maar zij verwachten het van een grote God.’ Ik denk dat dat een goede impressie geeft van de sfeer die er was.
Van de drie conferentiedagen (eigenlijk vier, maar we zijn donderdagmorgen na het ontbijt vertrokken) heb ik enorm genoten. Het feit dat je in Engeland, met mannen die vertrouwen op Jezus Christus, kan bidden, zingen en mag luisteren naar een goede en Bijbelse boodschap, is genieten. En daarnaast is de vrije tijd ook leuk, je kunt dan kennismaken met andere deelnemers.
Na deze lovende woorden wil ik een paar gedachten noemen die ik zelf heel leerzaam vond tijdens deze dagen en die me aan het denken hebben gezet. Allereerst hebben wij een goede God. Onze Schepper schiep ons niet omdat Hij moest, maar omdat Hij dat in Zijn goedheid wilde. Toen Hij ons schiep, liet Hij ons niet los, maar zegende Hij ons en liet ons naar Zijn beeld leven.
Ten tweede dat lichaam en ziel in Bijbels perspectief één zijn. Onze identiteit ligt niet in onze gedachten of gevoelens alleen (wat in veel hedendaagse discussies en gesprekken toch de boventoon voert), maar ons lichaam heeft ook een zeker aandeel in onze identiteit.
Tot slot wil ik noemen dat zonden en zondigen kan worden omschreven als ‘het achter je eigengemaakte idolen aanrennen’. Of, zoals de spreker zei: ‘Sin is misdirected worship.’
Ik denk dat ik zo een aardig beeld heb gegeven van de conferentie. Het is zeker een aanrader om volgend jaar mee te gaan!
Matthijs van der Blom, bachelorstudent
Voor een verder verslag, zie: 'Aanbidding van het ego is de grootste vijand' (rd.nl)
Groepsfoto van de Nederlandse deelnemers aan de conferentie. Matthijs van der Blom staat achteraan in een crèmekleurige trui.
